De Meigemnaar is die dag niet alleen 65 jaar koster van de parochie. Hij zet zich al van bij de eerste processie in 1944 in om de optocht gestalte te geven.

Zijn dochter Nicole zit ook al 35jaar in het comité. 'Mijn vader stapte op dertienjarige leeftijd mee als misdienaar in de eerste boetetocht en is sindsdien altijd actief geweest om van Meigems hoogdag iets moois te maken.'

Op 3 juli bekijkt Antoine de stoet die hij jaren op gang schoot, voor het eerst als eregast vanop de tribune, maar nog altijd als koster. Bijna vijfhonderd figuranten stappen dit jaar opnieuw mee.

'De authenticiteit is nog altijd een van de belangrijkste steunpilaren van de processie', zegt voorzitster Annie De Schrijver. 'Het budget is beperkt, maar we vinden met het comité ieder jaar voldoende vrijwilligers om mee op te stappen of de voorbereiding lichter te maken.'

Ook Geert De Ketelaere, zoon van de voorzitster, en de andere comitéleden met proost Lucien Van Damme, delen die visie. 'Als we zien dat nu al bijna zeventig jaar lang het dorp van Meigem op de dag van de processie wordt ingenomen door een paar duizend bedevaarders, dan weten we dat ondanks de crisis in de kerk onze processie nog zin heeft', zeggen ze in koor.

'Dit jaar brengen we hulde aan Antoine die zich als comitélid terugtrekt. We doen dit met een mooie keramiektafel met een afbeelding van Christus aan de geselkolom, gemaakt door onze Meigemse pottenbakker Paul Van Gompel.'

Antoine zelf blijft nuchter bij die lof.

'Ik liep school in Meigem. Toen ik dertien jaar oud was, ging de eerste processie uit (1944) en stapte ik mee. Omdat de kerk me boeide en ik goed piano speelde, werd ik op vijftienjarige leeftijd tot koster en orgelist aangesteld. Zo kwam ik in contact met Emiel Van Aal, de vroegere koster en kerkbaljuw en met zijn jongste dochter Blanche. We werden verliefd en trouwden in 1954. Van dan af zorgde ik voor alles wat vanuit de kerk geregeld moest worden voor de processie. Toen wijlen secretaris Roger Van der Eecken in 1970 voor het eerst een echt Bloedprocessiecomité in het leven riep, stapte ik mee in het bestuur. Ook mijn echtgenote vond het een evidentie om samen met zoveel tientallen Meigemnaren ieder jaar mee te werken. Als huisschilder zorgde ik voor het ophangen van de

drappage

in het kerkkoor en het uithangen van de vlaggen langs het parcours. Tot vorig jaar heette ik alle bedevaarders en figuranten welkom en liet de processie officieel starten. Nu ga ik toekijken. Mijn gezondheid speelt me parten en begin dit jaar verloor ik mijn vrouw Blanche. Ik blijf wel nog koster. In die functie

versleet

ik al negen pastoors. Nu werk ik nog samen met priester Lucien Van Damme. Ik ben ook gelukkig dat mijn dochter Nicole nog altijd met de processie en het comité begaan is. Zij werkt al 35 jaar mee, ondanks het feit dat zij met haar gezin niet meer in Meigem woont.'